Schab z makaronem, to coś w stylu czyszczenie lodówki i dzisiaj mi się nie chce, serio… Są czasem takie dni, gdzie wszystko leci mi z rąk, siła do działania przy dolnej granicy, wszystko mnie denerwuje i tzw. „bez kija nie podchodź”. I nie, nie jest to okres, ani PMS. Nie jest to ciśnienie, ani inna tego rodzaju wymówka. To po prostu taki z dupy dzień.
Przygotowanie
Smażenie
Liczba porcji
Trudność
Niestety wtedy, a może i szczególnie w takie dni trzeba coś zjeść, żeby już w ogóle nie paść. Tylko do sklepu nie chce się iść, więc trzeba się ratować tym co się ma. Ja miałam dwa surowe plastry schabu i nie miałam ochoty na schabowe. Zresztą, i tak nie miałam ziemniaków. Za to była cukinia, parmezan, dwa lekko przejrzałe pomidory. Sos ze schabem? To mogło się nie udać, bo to mięso lubi być twarde, ale cóż, innego wyjścia nie miałam, jak podjąć to jakże wielkie „ryzyko”.
W sumie wyszło nieźle. Powiedziałabym, że nawet fajny, szybki obiad. Pomidory i część cukinii fajnie się rozpadły tworząc lekki, warzywny sos. Schab był miękki, a parmezan podkręcił smak. Podsumowując, eksperyment uważam za udany.
A nastrój? Po zjedzeniu obiadu lepszy. Bez szału, ale lepszy. Po piętnastu minutach uległ dodatkowej poprawie … czekolada lekiem na takie zło <wstydniś> A co tam, kobieta przecież też człowiek, czasem utyć musi 🙂
Składniki:
- 2 plastry schabu surowego
- 1 mała cukinia lub ½ dużej
- 1 szalotka (lub mała cebula biała)
- 2 ząbki czosnku
- 2 dojrzałe pomidory
- 1 mała gałązka rozmarynu
- kilka gałązek oregano
- 2 łyżki oliwy
- 1 czubata łyżka dobrej jakości koncentratu pomidorowego
- ½ łyżeczki suszonego oregano
- Sól i pieprz
- Parmezan lub inny twardy ser starty na tarce
- 200 g makaronu (wg uznania)
Wykonanie sosu:
Wstaw i posól wodę na makaron. Jak to mówi Buddy Valastro – woda na makaron musi być słona jak ocean :).
Plastry schabu pokrój pod lekkim kątem na dość cienkie paski (około 3 mm) a następnie umieść je w małej misce. Dodaj do niego drobno posiekany jeden ząbek czosnku, suszone oregano, 1 łyżkę oliwy oraz odrobinę soli i pieprzu. Odstaw na chwilę najlepiej do lodówki. Ja nie miałam za dużo czasu, więc mięso poleżało w przyprawach nie więcej niż 10 minut. Rozgrzej patelnię, dodaj mięso i małą gałązkę rozmarynu. Usmaż schab po dosłownie minucie, maks dwie na każdą stronę i zdejmij na talerzyk (nie powinno być czerwone w środku).
Na patelnię dodaj drugą łyżkę oliwy. Cebulę posiekaj w drobną kosteczkę i wrzuć na rozgrzaną oliwę. Dodaj posiekany drugi ząbek czosnku. Przesmażaj chwilkę, aż cebula się zeszkli. Możesz ją trochę posolić, wówczas szybciej odparuje wodę. Cukinię umyj, nie obieraj, pokrój na ćwiartki, a następnie w plasterki. Połowę przełóż na patelnię z cebulą i czosnkiem i smaż aż zmięknie (około 5 minut). Dodaj sparzone, pokrojone w małe kawałki pomidory (mają się rozgotować na patelni, więc możesz je obrać ze skórki) oraz koncentrat pomidorowy. Oregano posiekaj i dodaj na patelnię (możesz użyć suszonego – około ¼ łyżeczki). Posól i popieprz, przykryj pokrywką na około 10 minut na średnim ogniu, żeby bulgotało.
Wstaw makaron i gotuj o minutkę krócej niż w przepisie, a następnie odcedź.
Na patelnię dodaj wcześniej podsmażone mięso (wraz z płynem, jeśli jakiś jest) oraz drugą połowę pokrojonej cukinii. Wymieszaj i pozostaw na ogniu bez przykrycia na około 5 minut, żeby smaki się połączyły. W razie potrzeby dopraw. Do przygotowanego sosu dodaj makaron, wymieszaj i schab z makaronem gotowy.
Podawaj w głębszych talerzach posypane startym serem, najlepiej parmezanem, dekoruj dowolnymi świeżymi ziołami.
P.S. Zamiast świeżego oregano i rozmarynu możesz dodać natki pietruszki. Ja nie mogę (przynajmniej oficjalnie :P) z niej korzystać, bo M. jej wprost nienawidzi!
